Πριονίζεις τα κάγκελα όλο το βράδυ, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το χάραμα ακούς βήματα και κρύβεις γρήγορα το κουτάλι κάτω απ' το στρώμα. Ο φύλακας μπαίνει στο κελί και σε πηγαίνει στο εκτελεστικό απόσπασμα, όπου πεθαίνεις. Γεννιέσαι ξανά, ζεις μία ζωή μέσα στον πόνο και κάποια στιγμή καταδικάζεσαι σε θάνατο. Καθώς ο φύλακας σε σπρώχνει στο κελί, σκοντάφτεις σε ένα εξόγκωμα στο πάτωμα και σπας μερικά δόντια στο κρύο τσιμέντο. Τι κάνεις;
Βρίζεις τον φύλακα.........Σφίγγεις όσα δόντια σου απέμειναν |